ကၽြန္မမွတ္မိသေလာက္၊ ဟိုးအရင္ကတည္းက ကၽြန္မကေလးအေမျဖစ္ခ်င္ခဲ႔သည္။ ကၽြန္မ တစ္ေန႔ မဂၤလာေဆာင္မည္၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ၿပီး ကၽြန္မကေလး၏ လက္ကေလး မ်ားကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ဆုပ္ကိုင္ထားမည္ဟု စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္မက္ခဲ့ဖူး သည္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မအိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္တြင္လည္း အမ်ိဳးသားေရာ ကၽြန္မပါ မိသားစုဦးေရ တိုးပြားရန္ကိစၥကို အခ်ိန္ယူဦးမည္ဟု မေတြးခဲ႔ပါ။ သို႔ေသာ္ ကေလးမရ၊ ကၽြန္မတို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုး သားသမီးမရႏိုင္ေသာ ျပႆနာႏွင္႔ ႐ုန္းကန္ခဲ႔ရသည္။ လႏွင္႔ခ်ီၿပီး ဆရာ၀န္ထံသြား၊ စစ္ေဆးမႈမ်ားလုပ္ႏွင့္ မ်က္ရည္က်ခဲ႔ရသည္။ ေလာကမုန္တိုင္းအလယ္တြင္ ကၽြန္မတို႔ ေရာက္႐ွိေနခဲ႔သည္။ ကေလးမရႏိုင္ျခင္းဟူသည့္ ေဆးခါးက မ်ိဳခ်ရခက္ခက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရား႐ွင္၏ ေကာင္းျမတ္ ေတာ္မူျခင္းႏွင္႔ သစၥာတရားအေပၚ သံသယ၀င္ေစပါသည္။
ကၽြန္မတို႔ျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ ဘ၀ခရီးကို ျပန္လည္ေတြးၾကည့္ရင္း ႐ွင္ေယာဟန္ ခရစ္ဝင္က်မ္းအခန္းႀကီး ၆ မွ တပည့္ေတာ္မ်ား ပင္လယ္ထဲ၌ မုန္တိုင္းႏွင္႔ၾကံဳရေသာ အျဖစ္ကို ေတြးမိသည္။ ေမွာင္မိုက္ေသာအခ်ိန္ ေလမုန္တိုင္း…
ကၽြန္မ၏ခင္ပြန္းသည္ အျခားေဒသသို႔ အလုပ္တာ၀န္က်သျဖင့္ ေျပာင္းေ႐ြ႕ရန္ ကၽြန္မတို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ မေရာက္ဖူးေသာေနရာလည္းျဖစ္၊ ေတြ႔ၾကံဳရမည့္ အခက္အခဲ မ်ားကို ႀကိဳေတြးရင္း ပူပန္ေသာကေရာက္ရသည္။ ယူသြားရမည့္ပစၥည္းမ်ားကို ေ႐ြးၿပီးထုပ္ပိုးရန္ကိစၥ၊ အိမ္ရွာရမည့္ကိစၥ၊ ကၽြန္မလည္း အလုပ္သစ္ရွာရဦးမည္။ ေနရာသစ္တြင္ သြားေရးလာေရးႏွင့္ အတည္တက်ျဖစ္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ စရာမ်ား၊ ... အမ်ားႀကီးပါ။ ဘာမွလည္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသး။ ကၽြန္မလုပ္ရမည့္အရာကို ေတြးေနစဥ္ “မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ... ပတၳနာျပဳပါ” (ဖိ ၄း၆-၇) ဟူသည့္ ရွင္ေပါလုေရးသားေသာ စာမ်ားက ကၽြန္မ၏ႏွလံုးသားတြင္ ျမည္ဟီးလာသည္။
ႀကိဳတင္မသိႏိုင္သည့္ကိစၥမ်ားႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ၾကံဳေတြ႔ရသူသည္ မည္သူနည္းဟုေမးလွ်င္ ထိုသူသည္ ရွင္ေပါလုပင္ျဖစ္သည္။ သေဘၤာပ်က္သည္ႏွင့္ ၾကံဳရသည္။ ႐ုိက္ႏွက္ျခင္း ခံရသည္။ ေထာင္ခ်ခံရသည္။ ဖိလိပၸိ အသင္းေတာ္သို႔ ေပးပို႔ေသာစာတြင္ ဘာျဖစ္မည္မွန္း ႀကိဳတင္မသိႏိုင္သည့္အေျခအေနႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေနရသည့္ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားကို “အဘယ္အမႈကိုမွ် စိုးရိမ္ျခင္းမရွိဘဲ အရာရာ၌ ေက်းဇူးေတာ္ကို…
ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္အခါ ကေလး ခ်က္ျခင္းယူမည္ဟု စဥ္းစားခဲ႔သည္္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ ျဖစ္မလာခဲ႔ပါ။ ကေလးမရႏိုင္ဟူသည့္ နာက်င္မႈက ကၽြန္မကို ဒူးေထာက္ေစ ခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဘုရားသခင္ကို ‘‘ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ရမွာလဲ’’ဟု ေအာ္ဟစ္ ခဲ႔သည္္။ ကၽြန္မ၏အေျခအေနကို ဘုရားသခင္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္သည္ကို ကၽြန္မ သိသည္။ သို႔ေသာ္ အဘယ္ေၾကာင့္ မလုပ္ေပးေသးသနည္း။
ဘုရားသခင္ကို သင္ေစာင္႔စားေနသလား။ ‘ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္ေတာ့မွ တရားမွ်တမႈ စိုးမိုးမွာလဲ’ ... ‘ဘယ္ေတာ့မွ ကင္ဆာေရာဂါေပ်ာက္မွာလဲ ’... ‘ဘယ္ေတာ့မွ အေႂကြးေက်မွာလဲ’... စသည္ျဖင့္ သင္ေမးေနသလား။
ထိုခံစားမႈကို ပေရာဖက္ဟဗကၠဳတ္ ေကာင္းေကာင္း သိသည္္။ ဘီစီ ၇ ရာစုတြင္ ‘‘အို ထာ၀ရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ၾကားေတာ္မမူဘဲ၊ အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုး အကၽြႏု္ပ္ ေအာ္ဟစ္ရပါမည္နည္း။ ကယ္တင္ေတာ္မမူဘဲ၊ အကၽြႏု္ပ္ သည္ အဓမၼအမႈကိုခံ၍၊ ေ႐ွ႕ေတာ္၌…
အက်ဥ္းသားမ်ားကို လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းသုိ႔ ျပန္၀င္ဆံ႔ေအာင္ အကူအညီေပးသည့္ ‘‘အိမ္ The House’’ ေဂဟာသို႔ အဂၤါေန႔တုိင္း ကၽြန္မ သြားၿပီး ေမရီႏွင့္ေတြ႕သည္။ သူက ေထာင္မွထြက္ကာစ၊ ေဆးစြဲျခင္းကို တြန္းလွန္ေနရၿပီး သားႏွင္႔ ကြဲကြာေနသည့္ဘ၀၊ ကၽြန္မဘ၀ႏွင့္ သူ႔ဘ၀က တစ္ျခားစီျဖစ္သည္။ သူသည္ လူ႔အသိုင္းအ၀န္းျပင္ပ၌ ရွိေနသူ- အပခံရသူဟု လူတုိ႔ေျပာေကာင္း ေျပာမည္။
လူ႔အသိုင္းအ၀န္းျပင္ပတြင္ ႐ွင္သန္ရေသာဘ၀ကို ေမရီနည္းတူ ၾသေနသိမ္သည္လည္း သိနားလည္သည္။ ကၽြန္တစ္ေယာက္အေနႏွင္႔ သူ႔သခင္ ဖိေလမုန္ကို ျပစ္မွားၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္ခ့ဲသည္။ ေထာင္တြင္ ႐ွင္ေပါလုႏွင္႔ေတြ႕ၿပီး ခရစ္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ခဲ႔သည္။ ၾသေနသိမ္၏အသက္တာ ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း ကၽြန္ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ၾသေနသိမ္ကို ကၽြန္အျဖစ္မမွတ္ဘဲ၊ ညီအစ္ကိုကဲ႔သို႔ လက္ခံရန္ တုိက္တြန္း သည့္စာကို ၾသေနသိမ္မွ တစ္ဆင့္ ဖိေလမုန္ထံသို႔ ရွင္ေပါလု ပို႔လိုက္သည္ (ဖိ ၁း၁၆)။
ဖိေလမုန္က ၾသေနသိမ္ကို…
ဆရာ၀န္၏စကားမ်ားက သူမ၏ႏွလံုးသားကို ဒုန္းကနဲ လာေဆာင္႔သည္။ ကင္ဆာ ဆိုပါလား။ သူမ၏ခင္ပြန္းႏွင္႔ ကေလးမ်ားကို ေတြးမိလိုက္ရာ သူ၏ကမာၻႀကီး ရပ္တန႔္ သြားသည္။ ဇြဲႏွင္႔ တစိုက္မတ္မတ္ ဆုေတာင္းၾကၿပီး အျခားရလဒ္ တစ္မ်ိဳး ထြက္လာရန္ ေမွ်ာ္လင္႔ထားၾကသည္။ သူတို႔ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။ သူမ၏မ်က္ႏွာ၌ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လ်က္ ‘‘အဘဘုရားသခင္၊ ဤအရာသည္ ကၽြန္မတို႔ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာအရာျဖစ္ပါ၏။ ကၽြန္မတို႔၏ခြန္အား ျဖစ္ေပးေတာ္မူပါ’’ ဟု ညင္သာစြာ သူမ ဆိုခဲ႔သည္။
ေရာဂါစစ္ေဆးမႈရလဒ္က အလြန္ဆိုး၀ါးေသာအခါ၊ မိမိ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနႏွင္႔ ၾကံဳရေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကသနည္း။ ၾကည့္ရသည္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ေနၿပီဆိုပါက ကၽြႏု္ပ္တို႔ အဘယ္အရပ္သို႔ သြားမည္နည္း။
ပေရာဖက္ ဟဗကၠဳတ္၏ အေျခအေနမွာ သူ၏ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းထက္ ေက်ာ္လြန္ ေနၿပီး သူ၏ေၾကာက္႐ြံျခင္းက သူ႔ကို ေျခာက္လွန္႔ေနသည္။ က်ေရာက္လာေတာ႔မည့္ စီရင္ျခင္းမွာလည္း ႀကီးေလးလွသည္ (ဟဗ ၃း၁၆-၁၇)။…
ဂ်ေမးကားႏိုင္ငံ၌ ကၽြန္မတို႔ ႀကီးျပင္းခဲ႔သည္တြင္ ကၽြန္မတို႔ ညီအစ္မႏွစ္ဦးကို “လူေကာင္းသူေကာင္း” ျဖစ္ေအာင္ မိဘတို႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ႔သည္။ လူေကာင္း ဆိုသည္မွာ မိဘစကားနာခံျခင္း၊ အမွန္ကို ေျပာျခင္း၊ ေက်ာင္းႏွင္႔အလုပ္တြင္ ထူးခၽြန္ ထက္ျမက္ျခင္း၊ အနည္းဆံုး ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း တနဂၤေႏြႏွင့္ ခရစ္စမတ္ေန႔မ်ားတြင္ ဘုရားေက်ာင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သည့္ယဥ္ေက်းမႈ၌ မဆို လူေကာင္းျဖစ္ျခင္းဆိုသည့္ အနက္အဓိပၸာယ္က လူမ်ားစြာႏွင္႔ ရင္းႏွီးအကၽြမ္း၀င္ၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဖိလိပၸိ အခန္းႀကီး ၃ တြင္ ႐ွင္ေပါလုက လူေကာင္း ျဖစ္ျခင္းႏွင္႔ ပတ္သက္၍ သူ႔ေခတ္ယဥ္ေက်းမႈမွ အနက္ဖြင္႔ဆိုပံုကို သံုးၿပီး သာ၍ အေရးပါသည့္အခ်က္ကို ေထာက္ျပသည္။
ဘာသာေရးကို အလြန္ကိုင္း႐ိႈင္းသူျဖစ္သည့္ ႐ွင္ေပါလုသည္ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈအရ အက်င္႔စာရိတၱႏွင္႔ ဆိုင္သည့္ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို လုိက္ေလွ်ာက္နာခံသူ ျဖစ္သည္။ သူ႔မ်ိဳး႐ိုးေကာင္းသည္၊ သူ႔ပညာေရးေကာင္းသည္၊ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္သည့္ဘာသာေရးကို သူလိုက္ေလွ်ာက္ ခဲ႔သည္။ ဂ်ဴးဓေလ႔ထံုးစံအရ သူသည္…